همه چیز درباره MDF

MDF یا تخته فیبر با چگالی متوسط، ماده‌ای مرکب از چوب است که جرم حجمی آن بین 500 تا 800 کیلوگرم بر متر مکعب متغیر است (به طور متوسط حدود 750 کیلوگرم بر متر مکعب). MDF معمولاً از چوب‌های نرم مانند کاج و رزین تهیه می‌شود که تحت فشار و حرارت قرار می‌گیرند. این فرآیند باعث افزایش استحکام، مقاومت در برابر آتش و نفوذ ناپذیری آن می‌شود و به دلیل قابلیت ماشین‌کاری بالا، MDF ویژگی‌های بیشتری نسبت به چوب‌های نرم دارد. ضخامت معمول این محصول بین 3 تا 40 میلی‌متر است.

علاوه بر چوب‌های نرم، امروزه از مواد دیگری مانند ساقه غلات، برنج، نی، نیشکر، چوب‌های غیر قابل مصرف و کاغذهای بازیافتی نیز برای تولید MDF استفاده می‌شود. با این حال، MDF تولید شده از چوب معمولاً کیفیت بالاتری نسبت به انواع دیگر دارد. MDF که از باگاس نیشکر تهیه می‌شود، هرچند از نظر کیفی در سطح خوبی قرار دارد، اما همچنان از MDF چوبی کمی پایین‌تر است. این محصول در مقایسه با نئوپان دارای جرم یکنواخت‌تر، صافی سطح بهتر، و قابلیت سنباده‌زنی بیشتر است. MDF به صورت خام یا روکش‌دار عرضه می‌شود و کاربردهای فراوانی در ساخت مبلمان اداری، کابینت و تزئینات داخلی دارد.

MDF یک محصول پانلی است که از ترکیب الیاف لیگنوسلولزی با رزین‌های مصنوعی یا دیگر چسب‌های مناسب تولید می‌شود. این پانل‌ها با دانسیته‌ای بین 496 تا 801 کیلوگرم بر متر مکعب در پرس داغ فشرده می‌شوند. چسبندگی داخلی تخته نیز از طریق رزین‌های مصنوعی و چسب‌های آلی تامین می‌شود. MDF در مقایسه با تخته خرده چوب دارای یکنواختی بیشتری در دانسیته و لبه‌های صاف‌تر است که باعث می‌شود ماشین‌کاری آن راحت‌تر باشد. سطح نهایی MDF می‌تواند صاف یا با طرح‌هایی شبیه به چوب باشد و در این حالت نیازی به روکش ندارد.

MDF مخفف “Medium Density Fiberboard” به معنای تخته فیبر با چگالی متوسط است. این محصول از ضایعات چوب فشرده تولید می‌شود و از مقاومت بالایی در برابر رطوبت برخوردار است. MDF معمولاً به عنوان ماده اولیه در صنعت چوب استفاده می‌شود، اما چیزی که ظاهر آن را زیباتر می‌کند، روکش رویی آن است که در انواع مختلفی وجود دارد. از معروف‌ترین روکش‌های MDF می‌توان به PVC، وینیل، HPL و فرمیکا اشاره کرد که فرمیکا با توجه به ضخامت‌های مختلفش متنوع‌تر است. استفاده از روکش‌های مقاوم‌تر و ضخیم‌تر بر روی MDF، محصول نهایی را مرغوب‌تر می‌کند.

MDF نوعی تخته فشرده از خرده چوب است که تحت فشار و حرارت تولید می‌شود. این ماده بیشتر در کابینت‌سازی به جای تخته سه‌لایه یا نئوپان به کار می‌رود. با ارتقاء کیفیت MDF نسبت به سایر محصولات مشابه، این تخته جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده است. سطح صاف و یکنواخت MDF که از فیبرهای چوبی لیگنوسلولزی تشکیل شده است، به آن مقاومت بالاتری در برابر گرما و فشار می‌بخشد. همچنین، با افزودن مواد شیمیایی خاص به آن، می‌توان سطح کیفیت این محصول را بالاتر برد و از آن در تولید انواع محصولات چوبی مانند کابینت‌های آشپزخانه، مبلمان، میز و صندلی و اثاثیه اداری استفاده کرد.

MDF بعد از تولید می‌تواند با روکش‌های تزئینی پوشش داده شود که علاوه بر افزایش زیبایی، دوام و کاربرد آن را در محیط‌هایی مانند آشپزخانه بهبود می‌بخشد. یکی از متداول‌ترین روکش‌های MDF، ملامینه است که در آن کاغذ دکوراتیو آغشته به رزین تحت فشار و حرارت بر روی تخته چسبانده می‌شود.

MDF دارای خواص مشابهی با دیگر اوراق فشرده چوبی است، اما برخی ویژگی‌های برتر آن باعث شده تا در بازار محصولات چوبی جایگاه خاصی داشته باشد. این محصول ابتدا به عنوان جایگزینی برای سایر اوراق فشرده چوبی مانند تخته خرده چوب (نئوپان)، تخته لایه و تخته فیبر سخت مطرح شد، اما اکنون کاربردهای آن در حال گسترش است و در بسیاری از صنایع جایگزین چوب طبیعی شده است.

 

 

از جمله ویژگی‌هایی که موجب کاربردهای متنوع MDF شده‌اند، عبارتند از:

– خصوصیات فیزیکی و مکانیکی بالا : MDF به دلیل استحکام و مقاومت بالا، در بسیاری از صنایع کاربرد دارد.

– دامنه وسیع دانسیته، ضخامت و ابعاد : MDF در انواع مختلفی از ضخامت‌ها و دانسیته‌ها تولید می‌شود که تنوع استفاده از آن را افزایش می‌دهد.

– قابلیت ابزارخوری، ماشین‌کاری و سنباده‌زنی : این ماده به راحتی قابلیت شکل‌دهی، برش و ماشین‌کاری را داراست.

– سطوح صاف و متراکم : MDF دارای سطوحی هموار و متراکم است که به آن امکان استفاده در پروژه‌های دقیق و با کیفیت را می‌دهد.

– قابلیت شکل‌پذیری و لبه‌های صاف : این ویژگی باعث می‌شود MDF در محصولات متنوعی با اشکال مختلف استفاده شود.

– عدم وجود معایب چوب : MDF برخلاف چوب طبیعی، مشکلاتی مانند ترک خوردگی، گره‌ها و دیگر معایب چوب را ندارد.

– پروفیل دانسیته یکنواخت و همگن : این ویژگی باعث افزایش کیفیت محصول نهایی می‌شود.

– قابلیت روکش‌پذیری و رنگ‌آمیزی : MDF به راحتی می‌تواند با انواع روکش‌های چوبی و غیرچوبی پوشش داده شود یا رنگ‌آمیزی شود.

– پایداری ابعاد و مقاومت به فشرده شدن : MDF تحت شرایط مختلف محیطی پایدار است و به راحتی فشرده نمی‌شود.

– زیبایی ظاهری و ظرافت : ظاهر طبیعی و ملایم MDF باعث شده تا در دکوراسیون داخلی و ساخت مبلمان مورد استقبال قرار گیرد.

– قیمت مناسب : به دلیل هزینه تولید پایین‌تر نسبت به چوب طبیعی، MDF گزینه‌ای اقتصادی‌تر است.

 

تولید انواع مختلف MDF در جهان

تولید انواع مختلف MDF در جهان باعث شده است که دامنه کاربرد آن به‌طور چشمگیری گسترده شود. امروزه، تخته فیبرهای نیمه‌سنگین MDF بسیار متنوعی در بازار وجود دارند که شامل موارد زیر می‌شود:

– تخته‌های سه‌لایه یا یکنواخت و همگن : این نوع تخته‌ها از لایه‌های مختلفی تشکیل شده‌اند که استحکام و مقاومت بالایی دارند.

– تخته‌های نازک و ضخیم در ابعاد مختلف : MDF در اندازه‌ها و ضخامت‌های مختلف تولید می‌شود که متناسب با نیازهای گوناگون صنعتی است.

– تخته‌های با فرم آلدئید، کم فرم آلدئید یا بدون فرم آلدئید : این تخته‌ها به‌گونه‌ای تولید می‌شوند که محتوای مواد شیمیایی مضر نظیر فرمالدهید در آن‌ها کاهش یافته یا حذف شده است.

– تخته‌های تبدیل به سایز شده : این نوع MDFها پس از تولید به ابعاد خاص و مورد نیاز مشتریان برش می‌خورند.

– تخته‌های روکش شده و لبه چسبانده : این نوع MDF با روکش‌های مختلف و لبه‌های آماده به بازار عرضه می‌شود، که از آن‌ها در ساخت مبلمان و دکوراسیون داخلی استفاده می‌شود.

– تخته‌های نقش برجسته و قالب‌گیری شده : این MDFها به‌صورت پیش‌ساخته با طرح‌های برجسته تولید می‌شوند و در دکوراسیون داخلی و محصولات تزئینی کاربرد دارند.

– MDF ابزار خورده و پروفیل شده : این تخته‌ها قابلیت ابزارکاری و پروفیل‌سازی دارند و می‌توان از آن‌ها در تولید لبه‌های خاص و پیچیده استفاده کرد.

– تخته‌های با دانسیته‌های متنوع (کم یا زیاد) : MDF در انواع مختلف با دانسیته‌های متفاوت تولید می‌شود که بسته به نیاز پروژه‌ها می‌توان نوع مناسب را انتخاب کرد.

– مقاوم در برابر رطوبت، آب، آتش، قارچ و حشرات : برخی از انواع MDF به‌طور ویژه برای مقاومت در برابر عوامل محیطی نظیر آب، رطوبت و آتش، و همچنین مقابله با قارچ‌ها و حشرات تولید می‌شوند که این ویژگی‌ها باعث کاربرد گسترده‌تر آن در محیط‌های خاص شده است.

این تنوع در تولید باعث شده MDF به یکی از محصولات محبوب و پرکاربرد در صنایع مختلف تبدیل شود.

 

تاریخچه MDF :

صنعت تخته فیبر یکی از صنایع نوین در حوزه صنایع چوب است. این صنعت اولین بار به‌عنوان یکی از محصولات جانبی صنعت کاغذ توسعه یافت. دلیل این توسعه، تلاش برای یافتن کاربردی مناسب برای حجم زیادی از زواید روی الک در فرایند مکانیکی تهیه خمیر کاغذ بود. در نهایت، در سال 1898 کارخانه‌ای در انگلستان برای تولید تخته فیبر عایق راه‌اندازی شد که اولین گام در این زمینه محسوب می‌شود.

اولین کارخانه MDF (تخته فیبر با دانسیته متوسط) در سال 1965 در شهر دپوزیت، ایالت نیویورک، ایالات متحده ساخته شد. این کارخانه محصولات خود را با نام تجاری “بارابورد” به بازار عرضه کرد. پس از آن، با توجه به تحولاتی که این صنعت در استفاده از ضایعات چوبی ایجاد کرد، تولید MDF به‌سرعت گسترش یافت و مورد استقبال فراوان قرار گرفت. این توسعه تا حدی بود که MDF به‌طور قابل توجهی بازار سایر محصولات اوراق فشرده چوبی نظیر تخته خرده چوب و دیگر محصولات مشابه را تحت تأثیر قرار داد.

در ایران، اولین کارخانه‌های تخته فیبر در دهه 1340 با نام‌های “فیبر رویال” در بندر انزلی و “فیبر بابلسر” شروع به کار کردند. اولین کارخانه تولید MDF در ایران نیز در بهار 1383 با نام “صنایع چوب خزر” به بهره‌برداری رسید.

از جمله پروژه‌های بزرگ در زمینه MDF در ایران، احداث بزرگ‌ترین کارخانه تولید MDF جهان با استفاده از ماده اولیه باگاس در استان خوزستان است. این کارخانه با ظرفیت تولید 400,000 تن در سال به‌زودی به بهره‌برداری خواهد رسید و علاوه بر تأمین نیاز داخلی، ظرفیت بالایی برای صادرات این محصول استراتژیک فراهم خواهد کرد.

در حال حاضر، نیاز بازار داخلی MDF بیشتر از طریق واردات تأمین می‌شود. MDF وارداتی به دو شکل خام و روکش‌شده از کشورهایی مانند ترکیه، اندونزی، روسیه، اسپانیا، ایتالیا، آلمان، اتریش و فنلاند وارد ایران می‌شود. از این میان، محصولات ترکیه و اندونزی به دلیل قیمت کمتر و کیفیت نسبتاً قابل قبول، طرفداران بیشتری در بازار ایران دارند.

 

مقایسه MDF و لترون با چوب طبیعی:

ورود MDF و لترون به صنعت چوب، تحولی عمیق ایجاد کرد که این صنعت را از روش‌های سنتی و محدودیت‌های موجود رهایی بخشید و به سمت دنیای صنعتی و مدرن با کیفیت بالاتر سوق داد. در ادامه به بررسی خصوصیات این مواد در مقایسه با چوب طبیعی می‌پردازیم:

1. رنگ‌آمیزی و محافظت:
مصنوعات چوب طبیعی نیاز به رنگ‌آمیزی دارند و برای محافظت از سطح چوب، هزینه‌ها و دشواری‌هایی باید متحمل شد. در فرآیند رنگ‌آمیزی، مواد شیمیایی می‌توانند بر بافت چوب طبیعی اثرات مخربی داشته باشند. به مرور زمان، رنگ نواحی اتصال ممکن است ترک خورده و جدا شود. همچنین نور مستقیم خورشید به مرور زمان باعث تغییر رنگ و آسیب به سطح چوب می‌شود. در مقابل، MDF و لترون نیازی به رنگ‌آمیزی ندارند و سطوح آن‌ها با لعاب یا لامینت پوشیده شده‌اند که مقاومت بیشتری در برابر سایش، ضربه، و نور آفتاب دارند.

2. قابلیت مونتاژ و حمل‌ونقل:
MDF و لترون به شکل اجزای قابل مونتاژ و جداشدنی تولید می‌شوند. این ویژگی باعث می‌شود که جابجایی و حمل این محصولات آسان‌تر باشد و در هنگام حمل نیز کمتر دچار آسیب شوند. در مقابل، مصنوعات چوب طبیعی اغلب به صورت یکپارچه تولید می‌شوند و جابجایی آن‌ها به سادگی ممکن نیست و با مشکلاتی همراه است.

3. تنوع در مقاطع و پروفیل‌ها:
پروفیل‌های MDF و لترون در انواع مقاطع تولید می‌شوند و می‌توان آن‌ها را به راحتی در هر مرحله از فرآیند ساخت متناسب با نیاز تغییر داد. در صورتی که تغییر مقاطع چوب طبیعی و انجام برش‌های دقیق بر روی آن‌ها دشوارتر است و نیاز به ابزار خاص، زمان، و هزینه بیشتری دارد.

در مجموع، MDF و لترون در مقایسه با چوب طبیعی از لحاظ سهولت استفاده، مقاومت در برابر عوامل محیطی، و انعطاف‌پذیری در فرآیند تولید مزایای چشمگیری دارند. از این رو، این محصولات به دلیل ویژگی‌های فنی و اقتصادی برتر، به طور گسترده در صنعت چوب جایگزین چوب طبیعی شده‌اند.

 

مزایای استفاده از MDF بجای نئوپان:

1. ساختار یکنواخت و همگن:
MDF دارای ساختاری یکنواخت و همگن است که این ویژگی باعث می‌شود تا برش و پروفیل‌سازی آن به راحتی انجام شود. این امر به کاهش اتلاف و خرابی در حین فرآیند تولید کمک می‌کند.

2. قابلیت ابزار کاری:
به دلیل ویژگی‌های فیزیکی MDF، این ماده به راحتی قابل ابزارکاری است و می‌توان اشکال و پروفیل‌های مختلف را از آن تهیه کرد. این قابلیت در تولیدات دقیق و متنوع بسیار کارآمد است.

3. سطح صاف و صیقلی:
MDF دارای سطوح بسیار صاف و صیقلی است که امکان روکش‌کاری و رنگ‌آمیزی مطلوبی را فراهم می‌آورد. این ویژگی باعث زیبایی و کیفیت نهایی محصولات می‌شود.

4. مقاومت در برابر رطوبت و پوسیدگی:
MDF به طور کامل در برابر رطوبت، پوسیدگی، و خوردگی ناشی از حشرات مانند موریانه مقاوم است. این مزیت به طول عمر بیشتر این ماده کمک می‌کند.

5. مقاومت در برابر تغییر شکل:
MDF به دلیل ساختار منسجم و یکنواخت، در برابر تغییر شکل، خمیدگی و پیچش مقاوم است. این ویژگی باعث می‌شود که در پروژه‌های ساخت و ساز و مبلمان گزینه‌ای مناسب باشد.

6. خاصیت ضد صدا:
MDF دارای خاصیت عایق صوتی است و به کاهش نویز و صدا کمک می‌کند. این ویژگی در استفاده در محیط‌های مختلف مانند ادارات و منازل بسیار کاربردی است.

7. تنوع در ضخامت:
MDF در ضخامت‌های مختلف از جمله نازک (تا 5/2mm) قابل تولید است. این ویژگی باعث می‌شود که از نازک در کاربردهای متنوعی از جمله صفحات پشتی کابینت‌ها، پنل چارچوب درها، و پارتیشن‌بندی استفاده شود.

8. کاربردهای متنوع:
MDF نازک می‌تواند در صنایع مختلفی مانند کفش‌سازی، وسایل نقلیه، اسباب‌بازی‌ها، تیغه‌های فن برقی و مدارهای الکتریکی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، MDF ضخیم به عنوان ماده‌ای مناسب برای ساخت اثاثیه و مبلمان، ساختمان‌سازی، و ساخت ستون‌ها و ارک‌های داخلی به کار می‌رود.

به طور کلی، MDF به دلیل ویژگی‌های فنی و اقتصادی خود، نسبت به نئوپان مزایای بیشتری دارد و به طور فزاینده‌ای در صنعت چوب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

مواد اولیه موردنیاز برای تولید MDF:

1. چوب و مواد لیگنو سلولزی:
– چوب: چوب یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین مواد اولیه در تولید MDF است. انتخاب و کنترل نوع و واریته‌های چوبی مورد استفاده تأثیر زیادی بر کیفیت نهایی محصول دارد.
– تفاله نیشکر (باگاس): این ماده به عنوان یک منبع اقتصادی و در دسترس برای تولید MDF محسوب می‌شود و می‌تواند جایگزینی مناسب برای چوب در نظر گرفته شود.

2. نکات مهم در انتخاب مواد اولیه:
– استفاده از انواع چوب: می‌توان از انواع مختلف چوب به‌صورت جداگانه یا مخلوط استفاده کرد. این تنوع می‌تواند به بهبود خواص نهایی MDF کمک کند.
– چوب‌های با قطر کم و ضایعات چوب: شاخه‌ها و ضایعات استحصالی از جنگل‌ها، به‌ویژه چوب‌های با قطر کم، می‌توانند به عنوان منبع مناسبی برای تولید MDF استفاده شوند.
– تراشه‌های رنده شده و خاک اره: این مواد می‌توانند به عنوان پرکننده یا مواد اولیه اضافی در تولید MDF به کار روند.

3. مواد لیگنو سلولزی غیرچوبی:
– استفاده از مواد لیگنو سلولزی غیرچوبی، مانند الیاف گیاهان یک‌ساله، می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری کمک کند. برخی از این مواد به‌ویژه الیاف تفاله نیشکر (باگاس) به راحتی در دسترس هستند و می‌توانند به‌عنوان یک منبع اضافی مورد استفاده قرار گیرند.

4. چالش‌های زیست محیطی:
– انبار کردن تفاله نیشکر در مناطق جنوبی کشور به دلیل خودسوزی، مشکلات زیست‌محیطی ایجاد می‌کند. بنابراین، با تدابیر مناسب و استفاده بهینه از این منابع می‌توان علاوه بر حفظ سرمایه‌های ملی، ارزش افزوده قابل توجهی ایجاد کرد.

با توجه به این نکات، استفاده بهینه از مواد اولیه در تولید می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت نهایی و پایداری این محصول داشته باشد.

 

مواد شیمیایی مورد استفاده در تولید MDF

رزین‌ها یا چسب‌ها:

– فنل-فرم آلدئید (PF):
این نوع رزین به دلیل ویژگی‌های مکانیکی بالا و مقاومت در برابر رطوبت و حرارت، یکی از رایج‌ترین چسب‌ها در صنعت MDF است. از آن به‌خصوص برای تولید محصولاتی که نیاز به دوام و استحکام بیشتری دارند، استفاده می‌شود.

– اوره-فرم آلدئید (UF):
این نوع رزین به دلیل قیمت مناسب و فرآیند تولید ساده، بسیار متداول است. اما مقاومت کمتری در برابر رطوبت و حرارت نسبت به فنل-فرم آلدئید دارد. اوره-فرم آلدئید معمولاً در محصولاتی با کاربردهای داخلی و کم‌بار استفاده می‌شود.

نکات کلیدی در انتخاب رزین:

1. تنوع کاربرد:
انتخاب نوع رزین به کاربرد نهایی MDF بستگی دارد. به عنوان مثال، برای محصولات که در معرض رطوبت قرار می‌گیرند، استفاده از فنل-فرم آلدئید پیشنهاد می‌شود.

2. پایداری:
رزین‌ها باید از لحاظ شیمیایی پایدار باشند تا کیفیت و دوام نهایی MDF را تضمین کنند.

3. میزان انتشار فرار:
برخی رزین‌ها ممکن است مواد شیمیایی فراری منتشر کنند که بر روی کیفیت هوای داخلی و سلامتی تأثیرگذار باشد. بنابراین انتخاب رزین‌های کم‌ضرر اهمیت زیادی دارد.

 

سایر مواد افزودنی در تولید MDF

در فرآیند تولید MDF، استفاده از مواد افزودنی به منظور بهبود کیفیت و عملکرد نهایی محصول بسیار اهمیت دارد. این مواد شامل موارد زیر هستند:

1. مواد آهار زنی:
– این مواد به منظور افزایش مقاومت در برابر جذب رطوبت و نفوذ آب به کار می‌روند. استفاده از مواد آهار زنی باعث می‌شود که محصول نهایی در شرایط مرطوب و خیس کمتر آسیب ببیند و دوام بیشتری داشته باشد.

2. مواد حفاظتی:
– این مواد معمولاً برای افزایش مقاومت MDF در برابر آتش و سایر عوامل خطرناک به کار می‌روند. این افزودنی‌ها کمک می‌کنند تا در برابر آتش مستقیم و دیگر خطرات مشابه مقاوم‌تر باشد.

فرآیند تولید MDF

1. تولید الیاف:
– برای تولید به الیاف خشک چوب نیاز است. این الیاف معمولاً از خرده چوب‌ها و ضایعات چوبی تهیه می‌شوند و با استفاده از دستگاه‌های ریفانیر تحت فشار اتمسفریک و بخار آب، خرد و آماده می‌شوند.

2. طبقه‌بندی و الک‌کاری:
– پس از خرد شدن، الیاف به قسمت الک‌ها هدایت می‌شوند تا الیاف با اندازه‌های مناسب جدا شوند. الیاف مناسب به سیلوها هدایت می‌شوند و الیاف نامناسب به عنوان ضایعات جمع‌آوری می‌شوند.

3. پخت و بخار زنی:
– الیاف انتخاب‌شده تحت عملیات پخت و بخار زنی قرار می‌گیرند تا خواص فیزیکی و شیمیایی آنها بهبود یابد و برای مراحل بعدی آماده شوند.

4. چسب زنی:
– در این مرحله، چسب به الیاف اضافه می‌شود تا آنها را به یکدیگر متصل کند. این عمل به افزایش استحکام و یکپارچگی کمک می‌کند.

5. خنک‌کاری:
– پس از چسب زنی، الیاف به قسمت خنک‌کاری هدایت می‌شوند تا دما کاهش یابد و خواص الیاف بهبود یابد.

ذخیره‌سازی و تغذیه پیوسته

– ذخیره‌سازی مواد اولیه:
برای اطمینان از کیفیت و یکنواختی تولیدی، مواد اولیه باید به مدت 3 تا 4 ماه ذخیره‌سازی شوند تا تغذیه پیوسته، یکنواخت و همگن تأمین گردد.

– یارد چوب:
یارد چوب شامل چوب‌های هیزمی است که به طول 1 الی 2 متر بریده شده‌اند. استفاده از خرده چوب‌ها به همراه این چوب‌های هیزمی، به تأمین الیاف با کیفیت و یکنواخت کمک می‌کند.

 

 

آشنایی با انواع MDF

 

۱. توسکا (Alnus)

توسکا دارای دو گونه قشلاقی و ییلاقی به نام‌های علمی Alnus subcordate و Alnus glutinosa در ایران است. نام‌های محلی این درخت شامل تسکا و توسه می‌شود. چوب توسکا دارای رنگ کرم مایل به قرمز و دوایر سالیانه پهن و موجدار در مقطع عرضی است. پره‌های چوبی آن در مقطع شعاعی به شکل آجری و دوک‌های ظریف در مقطع مماسی مشاهده می‌شود.

چوب توسکا نیمه سنگین تا سبک است و به دلیل قابلیت پذیرش رنگ و فرآیندهای خراطی، در صنعت مبلمان کاربرد زیادی دارد. با این حال، این چوب کم دوام است، ولی در شرایط آبی دوام قابل توجهی دارد. توسکا در بازار چوب بعد از راش بیشترین میزان فروش را دارد و همچنین در ساخت بناهای آبی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۲. راش (Fagus)

نام علمی چوب راش Fagus است و در زبان فارسی به آن مرس نیز گفته می‌شود. این چوب دارای رنگ کرم مایل به قرمز و درون نامشخصی است. دوایر سالیانه فشرده آن باعث ایجاد خطوط مشخصی در مقاطع طولی می‌شود. پره‌های چوبی آن که در مقاطع طولی به صورت لکه‌های قرمز دیده می‌شوند، یکی از ویژگی‌های بارز این چوب است.

راش نیمه سنگین و دارای بافتی همگن است و تقریباً در برابر حشرات و قارچ‌ها مقاوم می‌باشد. چوب راش به دلیل بافت همگن و درجه سختی مناسب، بیشترین تقاضا را برای تولید مبلمان دارد. همچنین، به دلیل قابلیت آغشتگی با انواع محلول‌های حفاظتی، این چوب به طور گسترده‌ای در کارخانه‌های اشباع استفاده می‌شود.

۳. افرا (Maple)

خانواده افرا دارای گونه‌های مختلفی در ایران است، از جمله افرا پلت و افرا شیردار. بزرگترین و فراوان‌ترین گونه افرا در ایران، افرا پلت با نام علمی Acer insigne است. این چوب دارای رنگ سفید مایل به کرم و درخشندگی کم و بیش صدفی است. دوایر سالیانه در مقطع عرضی کاملاً مشخص و در مقطع مماسی نقوش مواج و رگه‌ای شکل ایجاد می‌کند.

چوب افرا نیمه سنگین با پرداخت آسان و هم کشیدگی کم است که باعث شده تا در صنعت مبلمان و روکش‌گیری جایگاه ویژه‌ای داشته باشد.

۴. چوب روسی

در بازار چوب ایران، واژه چوب روسی به هر نوع چوب سفید رنگ وارداتی از روسیه اطلاق می‌شود و شامل گونه‌های مختلفی چون نراد و نوئل می‌شود. یکی از گونه‌های چوبی معروف به چوب روسی، Abies یا نراد است که به رنگ سفید مایل به قرمز و فاقد مجاری سمغی است.

این چوب سبک، خوش‌کار و دارای میخ‌خوری و پیچ‌خوری عالی است، اما به راحتی در برابر قارچ‌ها دچار آسیب می‌شود. چوب روسی به علت سبکی و ضریب الاستیسیته، از بهترین گزینه‌ها برای اسکلت ساختمان‌ها محسوب می‌شود و در صنایع مبلمان نیز کاربرد گسترده‌ای دارد.

۵. ماهاگونی (Khaya)

ماهاگونی به دو دسته آمریکایی و آفریقایی تقسیم می‌شود که بیشتر در بازار ایران، نوع آفریقایی آن یافت می‌شود. نام علمی این گونه Khaya ivorensis است. درون چوب آن قرمز و برون چوب نازک سفید مایل به صورتی است. بافت یکدست و وجود پره‌های براق که با تغییر نور درخشش متفاوتی دارند، از ویژگی‌های بارز این چوب است.

این چوب به دلیل کم بودن هم‌کشیدگی و واکشیدگی در هنگام خشک شدن، کمتر دچار عیب می‌شود و دارای ضربه‌پذیری خوب و پرداخت عالی است. ماهاگونی در تهیه روکش و مبلمان بسیار محبوب است و به دلیل ویژگی‌های فیزیکی آن، در ساخت قایق‌های بادبانی نیز کاربرد دارد.